Η ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ

Η Παλιά Πόλη της Καλαμπάκας

00:1100:18

Τα παλιότερα χρόνια η πόλη της Καλαμπάκας είχε μικρότερη έκταση από την σημερινή. Η προπολεμική Καλαμπάκα, ξεκινούσε από το Δημαρχείο μέχρι το εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη, στη συνοικία του Σωποτό. Τα σπίτια της έχτισαν Καλαμπακιώτες μάστορες κολλητά το ένα με το άλλο. Αυτά, με βάση τον χρόνο κατασκευής τους και τον τόπο που χτίζονταν, κατατάσσονται σε τρείς κατηγορίες. Τα αστικά σπίτια, τα οποία κατασκευάστηκαν επί Τουρκοκρατίας. Ήταν χτισμένα με την παραδοσιακή Βαλκανική αρχιτεκτονική και διέθεταν κλειστούς εξώστες, στηριγμένους σε προβόλους. Τις γεωργικές κατοικίες, οι οποίες ήταν κατασκευασμένες με αστρέχες και χαγιάτι. Ο πρώτος όροφος, χρησιμοποιούνταν ως κατοικία και την άνοιξη ως χώρος εκτροφής κουκουλιών ενώ το ισόγειο, ως στάβλος, αποθήκη ή ως χώρος τοποθέτησης βαρελιών. Τέλος, τις νεότερες πέτρινες κυβοειδείς κατοικίες, με πελεκητούς γωνιόλιθους που έδεναν αρμονικά με τα καλντερίμια.Στη συνοικία του Πλατάνου ανήκαν όλα τα καταστήματα όπως ταβέρνες, οινοπωλεία, παντοπωλεία, καφενεία, τράπεζα και τα λοιπά. Η κεντρική πλατεία βρισκόταν στην θέση του σημερινού Άγιου Βησσαρίωνα και εκεί πραγματοποιούνταν όλες οι εκδηλώσεις της πόλης. Το 1928, το Ηρώο των πεσόντων μεταφέρθηκε εκεί που υπάρχει ακόμη σήμερα, για να υπενθυμίζει σε όλους την ανάγκη υπεράσπισης της Ελλάδας.Στη συνοικία του Αϊ-Γιάννη του Πρόδρομου ανήκαν τα καφενεία, τα οποία ξεκινούσαν την λειτουργία τους από τις 4 η ώρα τα ξημερώματα. Εκεί πραγματοποιούνταν παραστάσεις του Καραγκιόζη. Στα στενά αυτής της συνοικίας γίνονταν αξιοθαύμαστες καντάδες από Καλαμπακιώτες. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, το σπίτι που έμενε ο Άγιος Βησσαρίωνας βρισκόταν στην περιοχή της εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου.Στη συνοικία του Σωποτού κατοικούσαν κυρίως γεωργοί, γεωργοκτηνοτρόφοι και μάστορες. Εκεί, βρισκόταν η πιο γνωστή βρύση της πόλης, η οποία ξεδιψούσε τους κατοίκους, και όχι μόνο, και πότιζε τους κήπους και τα περιβόλια. Επί Τουρκοκρατίας, στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου, υπήρχε το αρχοντικό του Γιαννάκη Καλαμπάκα, που διέθετε αποθήκες τροφίμων και υδραγωγείο. Σε αυτό, είχε εγκατασταθεί η φρουρά του άρχοντα, μέλος της οποίας ήταν ο Αλή Πασά των Ιωαννίνων.